Via het blad van de Psoriasis Vereniging Nederland werd mijn aandacht gevestigd door een trigger op de cover. Kijk op: www.krabactie.nl.
Natuurlijk meteen nieuwsgierig heb ik een kijkje genomen. Tot nu toe 1 pagina met eyecatcher een mooie jonge dame en een graphic met de kreet ‘Krabactie voor psoriasis’.
Binnenkort kun je hier krabben voor psoriasis! Blijf kijken! wordt er onder aan de pagina aan toegevoegd.
Natuurlijk een beetje teleurgesteld dat er nog niet meer te vinden is, ongeduldige karakter eigenschap, maar ook zeer vrolijk gestemd omdat dit doet vermoeden dat we in Nederland een serieuze campagne in het vooruitzicht hebben met als doel de aandacht te vestigen op deze huidziekte.
Al eerder heb ik jullie bericht over mijn waardering voor acties die er in Amerika en België lopen.
Amerika vestigt nationaal en internationaal de aandacht op psoriasis en psoriasis onderzoek met de prosiasis walk, jaarlijks georganiseerd door de Nationale Psoriasis Federatie en Psoriasis Cure Now met hun fantastische video campagne om zo het taboe te doorbreken.
België deed dit eerder met de campagne ‘Een vuist tegen psoriasis maken‘, waarin zowel bekende als onbekende vlamingen gezamenlijk een statement uitdragen tegen onbegrip en een gebrek aan kennis.
Heeft Nederland zeer binnenkort een eigen psoriasis campagne?
Zodra ik meer informatie heb over het doel van deze website zal ik jullie hierover berichten. De Psoriasis Vereniging Nederland heeft mijn nieuwsgierigheid en aandacht in ieder geval al gewekt, ik hoop dat van jullie ook!
Kan ik me ergens aanmelden? Wanneer begint het?
Ik barst van de jeuk
🙂
Ben benieuwd!
Ik ben ook wel heel nieuwsgierig wat er gaat gebeuren. Hoop dat het inderdaad iets is waarmee echt landelijk aandacht wordt besteed. Eigenlijk alleen op de landelijke psoriasisdag hoor ik af en toe iets voorbij komen maar het blijft gebrekkig.
@Sanneke, Sonja – I know the feeling..
Het is alweer 35 jaar geleden dat de psoriasis patienten beweging is gestart. Er werd bij ons in een advertentie in een plaatselijk krantje een oproep gedaan aan psoriasis patienten om lid te worden van een vereniging. Waarvoor? dacht ik. Om elkaar onze plekken te laten zien? Het leek me allemaal niks. Tot de persoon die een inloopavond had georganiseerd me uitlegde dat je door ervaringen te delen en samen een vuist te maken om psoriasis bekend te maken bij iedereen die het weten wil, mij ervan overtuigde dat het wel degelijk zin heeft lid te zijn van zo’n vereniging.
Na een bestuursfunctie van bijna 35 jaar (!) en een leven lang zoeken, uitproberen, leren van collega patienten, het organiseren van kuurreizen en wat al niet meer zij, heb ik nog steeds psoriasis. Met dit verschil dat door de kennis die ik had opgedaan zelf uitmaakte welke behandelingen ik wel en niet wilde.
Op mijn website http://www.psor.nl kun je lezen wat de Dode Zee voor mijn psoriasis betekent. Nog steeds kuur ik ieder voorjaar. Tot volle tevredenheid.
Pieter
ja Sanneke ik heb het ook al 28jaar lang en ik weet precies hoe je je voelt ik heb alles geprobeerd van homeopathisch en crème laser ,zon en zoutwater kuren op tropische eilanden ik heb thee kuren gedaan en een fortuin aan geld uitgegeven voor al mijn acties gelukkig heb ik een man die mij steunde en alles goed vind en met mij mee leeft hij zegt altijd wat heb ik aan jou buitenkant jouw binnenkant is mijn belangrijker, accepteren is makkelijk gezegd als gedaan de groetjes
Hoi Sanneke, spijtig dat je het ervaart zoals je beschrijft. Voor mij persoonlijk heel herkenbaar, dat kost ons een hoop leuke activiteiten en ervaringen.
Bedankt voor je reactie!
Ik denk zeker dat dit heel belangrijk is voor het doorbreken van de taboe. Veel mensen vinden het nog steeds een vieze ziekte. Dat is in ieder geval het gevoel dat ik krijg wanneer ik op het strand de ogen door me heen zie prikken!
Dat zou een mooi initiatief zijn, ik ben zeer benieuwd! 🙂
Ik denk dat het mensen veel zefvertrouwen kan geven, het kan je over de schaamte heen helpen. Helaas waren dit soort campagnes er in mijn tijd niet, ik heb mij twintig jaar lang diep geschaamd. Nooit ging ik zwemmen, nooit een korte broek.
Het zijn mijn vrouw en kinderen die me hebben geleerd de psoriasis te accepteren.
In ieder geval, ik ben ook zeer nieuwsgierig 🙂
Jim
Zo Jim, dat is snel! Bedankt voor je reactie.